buletin basa jawa

Buletin Basa Jawa

                                                      04/05/2013

ORA DIAJENI, BASA JAWA DIOWAHI

Minangka salah sijine pelajaran muatan lokal ing sekolahan-sekolahan,basa jawa kaya-kaya dibedak’ake karo pelajaran liya-liyane.Bab iku iso di mengerteni saka akeh sithik’e jam pelajaran basa jawa sing ana ing sekolahan kuwi. Misale kanggo nentokake jumlahe jam pelajaran kuwi di dhasarke saka jenis pelajaran basa jawa minangka muatan lokal.

Kena apa padha-padha pelajaran muatan lokal,seni budaya akeh duweni jam pelajaran di bandingake basa jawa?

Senajan ora kabeh sekolah nerapake kayamangkana,nanging miturut panalithen kang wis di anakake dening tim redaksi,akeh sekolahan kang nganggo sistem jam pelajaran basa jawa luwih sithik tinimbang seni budaya.

Panalithen kuwi dianak’ake ana ing telung sekolahan,yaiku MAN Lasem,SMA 1 Pamotan,SMA 2 Wonogiri.Hasile,loro saka telung sekolahan kuwi guna’ake jam pelajaran basa jawa luwih sithik saka pelajaran seni budhaya.

Yaiku MAN Lasem lan SMA 2 Wonogiri.Pelajaran basa jawa namung duweni 1 jam pelajaran saben minggune.Dene seni budhaya duweni 2 jam pelajaran saben minggune.

WITING TRISNA JALARAN SAKA KULINA

WITING KRAMA JALARAN SAKA PIWULANG WONG TUA

Basa jawa, salah sijine basa daerah sing ana ing wilayah Indonesia. Basa Jawa kuwi basa sing endah, uga duweni aneka ragam dialek.

            Basa Jawa yen diruntutke kuwi duwe tingkatan tutur. Basa Jawa kaperang dadi papat, yakuwi basa ngoko lugu, ngoko alus, krama lugu, lan krama alus. Basa Jawa ngoko digunakake yen guneman karo kancane dhewe. Basa ngoko alus digunakake yen kepenging ngeweki pakurmatan karo sapadha-padha. Krama lugu digunakake ing pacelathon karo wong sing durung akrab. Dene basa krama alus digunakake marang wong sing luwih tua utawa sing luwih dhuwur pangkate.

            Nanging, basa Jawa saiki wis mulai kesingkir ana ing wilayahe dhewe. Generasi mudha Jawa wis akeh sing ora bisa nggunakake basa Jawa sing bener lan pener, uga ana generasi mudha sing ora ngerti unggah-ungguh utawa tata kramane wong Jawa. Malah uga ana sing rumangsa

isin menawa nggunakake basa Jawa, miturute basa Jawa kuwi basa sing katrok, utawa kerep disebut basa sing ora gaul. Janjane basa sing gaul kuwi basa sing kaya kepriye ?

            Miturut kedadean nyata sing dialami dening masyarakat Jawa saiki, apa lan sapa sing bisa disalahake ?

            Merosote panganggonan basa Jawa kuwi ora bisa langsung dilepatake karo salah siji bab. Kuwi mesti amarga ana kalepatan ing bab-bab sing ora mung siji wae. Contohe wae, bocah-bocah cilik saiki, wong tua wis arang sing menehi piwulang bab basa krama marang anak-anake. Padahal, wong tuwa kuwi dadi panutan dening anak-anake. Mula saiki bocah-bocah cilik wis arang nggunakake basa krama menawa guneman karo bapak ibune. Malah sok-sokan ana saperangan bocah sing ngomong ora lumrahe karo wong tuane. Misale ana bocah sing nyosotake wong tuwane menawa kekarepane ora dituruti.

            Kuwi lagi mung saka keluarga. Yen didelok saiki, ana ing sekolah Taman Kanak-kanak (TK), bocah-bocah wis diwarahi basa Inggris, nanging ora ana piwulang basa Jawa. Pengantar guru yen lagi menehi piwulang wae gawa basa Indonesia, ya wis lumrahe menawa bocah-bocah cilik mung duweni pengetahuan sitik bab basa krama.

            Ora mung saka kuwi, akeh sing njalari kenapa basa Jawa saiki wis arang digunakake. Nanging bab loro kuwi wis bisa didadekake tuladha.

Yen kita kepengin ngowahi tata cara piwulange guru-guru TK kaya sing wis dipaparake ing dhuwur, kuwi mesthi ora gampang. Ya, salah siji cara sing bisa dilakoni ya kuwi ngowahi piwulang saka keluarga. Mbok menawa kaya unen-unen witing tresna jalaran saka kulina, yen bocah wis diwarahi nggunakake basa krama wiwit cilik, wis mesthi bocah bakal seneng nggunakake basa krama. Bapak ibune kudu sregep-sregepe menehi piwarah marang anak-anake supaya nggunakake basa krama.

            Pungkasane, bapak ibu kuwi kunci kanggo nylametake budaya basa Jawa sing wis wiwit lumuntur ana ing wilayahe dhewe.